(2002-heden)
Enige tijd nadat Janine was gestopt met Windvlaag, kwamen we weer met elkaar in contact. Het bleek dat we allebei vooral het zingen en spelen van Oud-Hollandse ballades misten. Dus besloten we om weer eens bij elkaar te komen om die nood te lenigen. Dat beviel goed, dus we kwamen ongeveer een maal in de zes weken bijeen. Geen pretenties, gewoon voor het plezier en het fijne repertoire. Dat hebben we jaren zo volgehouden, totdat het moment kwam waarop we allebei vonden dat een extra melodie-instrument het plezier wel stukken zou vergroten.
Op een advertentie die we op Folkforum hadden geplaatst reageerde Ton van den Heuvel. Hij voegde viool toe aan onze gitaar, dulcimer en blokfluit. Bovendien bracht Ton compositorische talenten mee, die er voor zorgden dat zich toch nog wat meer eigentijds bij het traditionele repertoire voegde. De speelfrequentie is ongeveer hetzelfde gebleven en de muzikale aspiraties idem dito.
Op een bepaald moment wilden we toch een naam voor ons trio hebben. Het woord lanterlu komt voor in het lied De vastenavond die komt aan. Het voert terug op een oud kaartspel, waarin lanterlu een soort joker is.
Toen Ton stopte (2011) hebben Rob van Niele (mandoline, 2011 – 2012) en Marcel Koeleman (gitaar, zang, 2012 – 2014) deel uitgemaakt van Lanterlu. In februari 2012 hebben voor het eerst in trio opgetreden, bij Rob thuis tijdens een sessie in de huiskamer. Daar zijn ook een paar video’s gemaakt.
De opnames zijn gemaakt met een digitale recorder van Zoom, tijdens de laatste repetitie waarbij Marcel aanwezig was.
Het lied over het Duivelsros was zeker één van onze favorieten. Dat gold eveneens voor het Luiaardsgild. Van de instrumentale stukken sprak de medley De stopnaald (de titel komt uit onze eigen koker) ons het sterkst aan. Anglois/Carillon van Duinkerken is een persoonlijke favoriet.