Ha! Payday! is in 2010 ontstaan als gelegenheidsproject met Piet Karregat (zang, banjo, gitaar, fluit, bodhran) en later ook Doortje Schroevers (zang, viool, gitaar, piano) om een huiskameroptreden te doen. Ikzelf mocht – naast de gitaar – weer eens de mandoline beroeren.
Het repertoire was snel bij elkaar geraapt, met persoonlijke favorieten van eenieder erin. Veel traditionele Nederlandse nummers! Op zondag 19 september 2010 hebben we onze gezamenlijke set voor een enthousiast publiek gebracht. Om het optreden meer volume te geven speelden we alle drie ook een soloset van vijf nummers. Het was een geweldige middag, met veel publiek en fantastische hapjes van Wanda.
Elders op de website vind je Mp3’s, video’s en er zijn een paar liedteksten.
Niet lang daarna hebben we Piet gevraagd of hij Welmoet zou willen opvolgen als vierde groepslid van ‘t Gevolg. Dat wilde hij wel!
Enkele nummers van onze gezamenlijke set die het meest met mijn persoon verbonden zijn:
Het lied Arabia ken ik van Wannes van de Velde, het Vlaamse volksmuziekicoon. We namen het met de groep Windvlaag al op voor onze debuut-cd De rommelpot. Ik deed toen de leadzang. Voor Ha! Payday! spraken we af dat Piet de hoofdstem zou doen, en dat ik zou proberen er een tweede stem tegenaan te zetten die Doortje paraat had. Dat lukte wonderwel bijna meteen zonder haperingen. Deze opname is gemaakt tijdens een repetitie. Mijn stem zou iets zachter mogen in vergelijking met die van Piet, maar verder is het aardig in balans.
Een aantal jaren geleden begon ik vlijtig te werken aan een project met liederen over bier. Niet de 20e eeuwse meezingers, maar liederen uit vroeger tijden. Het lied Haring is zo bon haalde ik van de CD Jan de Mulder van Folkcorn. Ik vond de tekst echter ook terug onder de titel Op de pekelharing! Dat vond ik een passendere titel. Het bierliederenproject is tot nu toe nooit van de grond gekomen, maar enkele liederen zijn doorgesijpeld langs andere kanalen. Bij ‘t Gevolg zingen we bijvoorbeeld Pot ende Kanne, en bij Ha! Payday! dus dit loflied op de haring en op de drank. Bij Lanterlu zingen we op dezelfde melodie een vastenavondlied.
Politiek cabaretier Tom Lehrer maakte in de jaren vijftig hilarische liedjes is het tamelijk bekrompen Amerika. Ronnie Potsdammer maakte ooit een LP met Nederlandse vertalingen van Lehrer. Daar staat het nummer Irish ballad echter niet op. Ik kwam in aanraking met het nummer toen ik via internet een krakerig liedje van Cornelis Vreeswijk tegen kwam onder de titel Het was een heel lugubere griet, een nooit op plaat uitgegeven nummer van de Zweedse Nederlander. Een pareltje voor de echte fan, maar dat kon niet verbloemen dat het geen al te beste vertaling was. Aangemoedigd door Anna-Karina deed ik zelf een poging, met als resultaat deze Ierse ballade. Het is een opname gemaakt tijdens het huiskameroptreden.
Omdat Piet deel is gaan uitmaken van ‘t Gevolg zal de naam Ha! Payday! zachtjes wegsterven. Een deel van het repertoire is of wordt geïntegreerd in de catalogus van ‘t Gevolg.