(1996-1997)
Toen ik eind 1989 bij de naschoolse opvang Gilles de Geus in Stadsdeel Geuzenveld ging werken, had ik nog geen kinderliedjes op mijn repertoire. Na een tijdje begon ik tijdens het gezamenlijke kopje thee voor de kinderen liedjes te zingen. Na een tijdje was ik (en de kinderen waarschijnlijk ook) Roodkapje en Berend Botje een beetje beu geworden. Dus ging ik op zoek naar andere kindvriendelijk repertoire. Dat was wel voorhanden van groepen als VOF De Kunst en Circus Custers. Maar ik vond ook leuke Engelstalige liedjes, van onder andere Tom Paxton en Woody Guthrie.
Omdat kinderen het Engels niet machtig zijn, besloot ik een poging tot vertaling te wagen. Dat werkte wonderwel.
Mijn collega bij de naschoolse opvang, Peter de Jong, was drummer in een band, en kon ook aardig gitaar spelen. Bovendien kon hij met redelijk gemak een tweede stem tegen de liedjes aanzetten. Dat leverde dus vele genoeglijke uren op voor onszelf en voor de kinderen.
Op een gegeven moment had ik een zestiental liedjes vertaald en rijpte het plan om de directeur van onze welzijnsstichting, Impuls, te vragen of we er niet een CD van zouden kunnen maken. Op dat moment heb ik Doortje, waarmee ik in Windvlaag speelde en die bij een andere NSO van Impuls werkte, gevraagd om ook mee te doen. Toen de directeur akkoord was gegaan met een kinder-CD heb ik Eric Hendriks gevraagd of hij arrangementen zou willen maken. Daar heeft hij zich vol verve op gestort. Peter vroeg de bassist van zijn band, Simon Karlas, erbij.
We hebben in drie dagen tijd 12 nummers opgenomen. Gastrollen waren nog weggelegd voor Ellen Vos, Janine Verdonk en Reinout Koperdraat. Het resultaat stemde tot tevredenheid. We hebben een klein aantal optredens gedaan op leuke locaties, maar daarna was het project ten einde.
De wonderfluit, oorspronkelijk van Tom Paxton, is de titeltrack van de CD en gaat over de kracht van muziek. De fluitpartij, gespeeld door Doortje, heeft Eric gemaakt. Vind ik zelf erg mooi.
Mama’s soep ken ik van de Disney CD For our children en heet oorspronkelijk Chicken lips and lizard hips. Het wordt op die CD uitgevoerd door Bruce Springsteen en was erg leuk om te vertalen. Het gaat over een kind dat bijna niets lust, maar plotseling een soepje voorgeschoteld krijgt dat erg bevalt. Wat zou daar allemaal in zitten.
Het nummer Afwas is van Circus Custers en is live opgenomen op mijn Fostex viersporenrecorder. Ik wilde een keer bij de naschoolse opvang een opname maken van het samen zingen met de kinderen. Voordat de kinderen kwamen deden Peter en ik een geluidstest en speelden daarvoor Afwas. Helaas was de opname met de kinderen overstuurd en dus niet bruikbaar.