1976-1978 en 1980-1982
Hans Kersten woonde twee straten verder, was prettig gestoord en creatief met woorden. We waren allebei links georiënteerd en aangezien politiek theater destijds in volle bloei was, leek ons dat wel iets om op te zetten.
De naam Satirikon was al verzonnen voor er één letter op papier stond. Met enkele andere buurtgenoten en een aantal politieke actievelingen werd gewerkt aan een programma, waarin leven, ouderdom en dood de thema’s bleken te zijn. De titel van het programma werd dan ook Van de wieg tot het graf.
De teksten werden voor het grootste deel aangeleverd door Hans Kersten, terwijl ik veelal de muziek erbij maakte: akkoorden en zangmelodie.
Van de wieg tot het graf
De première van het stuk vond plaats op de 1 mei viering van 1977 en werd enthousiast ontvangen.
Enige tijd later hadden we een optreden in een buurthuis. Na dat optreden werd mij verteld dat ik niet rood genoeg was om bij Satirikon te blijven. Het programma Van de wieg tot het graf werd meteen opgeheven. Voortaan zou men de sociale misstanden op niet mis te verstane wijze aan de kaak stellen.
Satirikon 5 jaar programmaboekje (pdf).
Ondertussen was ik in het derde jaar van mijn studie Sociale Academie Den Elzent in Eindhoven terecht gekomen en zocht ik een jaarstage. Na pogingen in Breda (filmhuis) en Turnhout (jongerencentrum) dacht ik aan Satirikon, dat ondertussen bezig was aan een stuk over werkloosheid. De politieke correctheid was ondertussen een ondergeschikt argument geworden. Iemand met veel tijd werd als een welkome aanvulling op het vrijwilligerswerk gezien.
Na het stuk over werkloosheid maakten we enkele gelegenheidsvoorstellingen over verkiezingen en over kraken. In de Ted Kraak Show werkten we samen met de band Timshel, onder leiding van Hans de Vries (later bekend van Louisiana Radio). Uit de Ted Kraak Show komt het
lied Kraaksong, een bewerking van een nummer van mijn Sociale Academie fokgroep Alruin.
Een ander theaterstuk over kraken met als titel Huisje, boompje, beestje hebben we wel afgemaakt en de eerste try-out verliep goed maar plots viel de groep echter uit elkaar en dat betekende het einde van Satirikon.
Enkele jaren later opperde Hans Kersten dat we een verfilming zouden kunnen maken van het theaterstuk. We hebben één proefopname gemaakt, met de vader van Hans in de hoofdrol. Daar is het echter bij gebleven.
Van de eerste periode van Satirikon is helaas geen enkele opname bewaard gebleven. Om toch een indruk te geven heb ik het lied Toen het avond was geworden in 2010 thuis opgenomen.
Muziek
Hier zijn de mp3′s te beluisteren van Satirikon (1976-1978 en 1980-1982)
Kraaksong | Toen het avond was geworden | Verkiezingslied
Kraaksong
Dit nummer komt uit de Ted Kraak Show, het is een bewerking van een nummer van mijn Sociale Academie folkgroep Alruin.
Ik zit hier in het kraakpand,
het pand is nu gekraakt.
Ik zit hier in het kraakpand,
het pand is nu gekraakt.
refr:
Ze wouwen het gaan slopen,
maar we zijn, we zijn,
we zijn er in gekro-wo-wo-wo-wopen!
Het pand was niet bewoond meer,
de vloeren waren kaal.
Het pand was niet bewoond meer,
nu zitten we er allemaal.
Kraaksong | Toen het avond was geworden | Verkiezingslied
Toen het avond was geworden
Dit heb ik onlangs ingespeeld en -gezongen, omdat er geen opnames bewaard zijn gebleven van het eerste Satirikon programma Van de wieg tot het graf.
Toen het avond was geworden,
keek de oude uit het raam.
Hij dacht aan ‘t lot dat hem was beschoren,
hij dacht: mij treft toch geen blaam.
Zonder mij blijft het leven doorgaan,
zonder mij blijft de wereld bestaan,
zonder mij blijft de oorlog doorgaan,
zonder mij blijft de dood bestaan.
Die avond stierf hij zonder vrezen,
de buren hielden een stil gebed,
de familie heeft ‘t in de krant gelezen,
anders hadden ze het nooit ontdekt.
Zonder hem blijft het leven doorgaan,
zonder hem blijft de wereld bestaan,
zonder hem blijft de oorlog doorgaan,
zonder hem blijft de dood bestaan.
(geschreven door Hans Kersten en Hans van Deelen in 1976, bij Hans K. thuis)
Kraaksong | Toen het avond was geworden | Verkiezingslied
Verkiezingslied
Dit lied is gemaakt voor een eenmalig optreden van Satirikon tijdens een verkiezingsavond met verschillende politieke partijen. Het droeg de titel Blij dat ik stem. De melodie is van het Veulpoepers-lied Do Re La (oftewel CDA). Dit lied is nooit vastgelegd, ik heb het onlangs zelf opgenomen.
Refr:
Politiek, je moet er in geloven,
politiek, word jij nu ook zo ziek?
Politiek, ze blijven maar beloven,
politiek, word jij nu ook zo ziek?
Slechts eenmaal in de vier jaar zien politici je staan.
Dat is als het weer tijd is naar de stembus te gaan.
Het intressert ze plots weer wat gewone mensen doen.
Maar ze willen enkel eerst je stem en dan je poen.
Het wordt straks echt heel anders als je ze zo bezig ziet.
Maar erg veel verandert er door politici toch niet.
Bezuiniging ten bate van de economie,
in feite een aanslag op de democratie.