(1976-1978 en 1980-1982)
Hans Kersten woonde twee straten verder en was prettig gestoord en creatief met woorden. We waren allebei links georiënteerd en aangezien politiek theater destijds in volle bloei was, leek ons dat wel iets om op te zetten.
De naam Satirikon was al verzonnen voor er één letter op papier stond. Met enkele andere buurtgenoten en een aantal politieke actievelingen werd gewerkt aan een programma, waarin leven, ouderdom en dood de thema’s bleken te zijn. De titel van het programma werd dan ook Van de wieg tot het graf. De teksten werden voor het grootste deel aangeleverd door Hans Kersten, terwijl ik veelal de muziek erbij maakte: akkoorden en zangmelodie. De première van het stuk vond plaats op de 1 mei viering van 1977 en werd enthousiast ontvangen.
Enige tijd later hadden we een optreden in een buurthuis. Na dat optreden werd mij verteld dat ik niet rood genoeg was om bij Satirikon te blijven. Het programma Van de wieg tot het graf werd meteen opgeheven. Voortaan zou men de sociale misstanden op niet mis te verstane wijze aan de kaak stellen.
Satirikon 5 jaar programmaboekje
Van de eerste periode van Satirikon is helaas geen enkele opname bewaard gebleven. Om toch een indruk te geven heb ik het lied Toen het avond was geworden in 2010 thuis opgenomen.
Ondertussen was ik in het derde jaar van mijn studie Sociale Academie Den Elzent in Eindhoven terecht gekomen en zocht ik een jaarstage. Na pogingen in Breda (filmhuis) en Turnhout (jongerencentrum) dacht ik aan Satirikon, dat ondertussen bezig was aan een stuk over werkloosheid. De politieke correctheid was ondertussen een ondergeschikt argument geworden. Iemand met veel tijd werd als een welkome aanvulling op het vrijwilligerswerk gezien.
Na het stuk over werkloosheid maakten we enkele gelegenheidsvoorstellingen over verkiezingen en over kraken. In de Ted Kraak Show werkten we samen met de band Timshel, onder leiding van Hans de Vries (later bekend van Louisiana Radio). Uit de Ted Kraak Show komt het lied Kraaksong, een bewerking van een nummer van mijn Sociale Academie fokgroep Alruin.
Een ander theaterstuk over kraken met als titel Huisje, boompje, beestje hebben we wel afgemaakt en de eerste try-out verliep goed maar plots viel de groep echter uit elkaar en dat betekende het einde van Satirikon.
Enkele jaren later opperde Hans Kersten dat we een verfilming zouden kunnen maken van het theaterstuk. We hebben één proefopname gemaakt, met de vader van Hans in de hoofdrol. Daar is het echter bij gebleven.