Windvlaag – Folk

Windvlaag fotosessie Lijnden 1

(1986-2005)
Nadat ik van Haarlem naar Amsterdam was verhuisd –mijn vervangende dienstplicht was afgelopen en mijn vriendin studeerde in de hoofdstad– leek het me wel leuk om ook daar wat met muziek te gaan doen. Ik sloot me aan bij Stichting Mokum Folk en hoopte op die manier mensen te ontmoeten om mee samen te spelen. Toen dat niet meteen tot concrete resultaten leidde, besloot ik om een advertentietje te zetten in Mokum Folk Agenda, het maandblad van de stichting. Daarop reageerde Eric Hendriks, die pas van Utrecht naar Amsterdam was verhuisd en in Amsterdam-Noord terecht was gekomen met zijn vrouw.

Archiefafdeling

Een tijdlang hebben we met z’n tweeën gespeld, tot een van mijn huisgenoten in de studentenflat – Marjan Jongen – blokfluit bleek te spelen. Weer iets later belde Renny Ernsting mij op dat ze ongeveer een half jaar daarvoor een advertentie van mij had gelezen…, ze was nog steeds welkom met haar viool. In die samenstelling hebben we een tijdlang gespeeld, tot Marjan in Ierland een jaarstage ging doen. We speelden met z’n drieën tot Marjan weer terug kwam en weer inhaakte.

We hadden ondertussen wel een advertentie gezet, waarop Janine Verdonk reageerde, die ook fluit speelde. Haar komst bij Windvlaag viel weer samen met het vertrek van Renny. Twee fluiten was een beetje veel van het goede, dus Marjan besloot om trekharmonica te gaan leren spelen. Janine besloot overigens later om harp te gaan leren.

Er zijn nog meer personeelswisselingen geweest, maar de belangrijkste was wel de komst van Doortje Schroevers, die viool en zang inbracht. Met haar erbij werd het allemaal een stukje professioneler. We vonden dat het tijd werd voor een cd. We hebben redelijk lang de tijd genomen om opnames te maken, onder andere ook nog met Ellen Vos, die een tijdlang klarinet inbracht. Net voor de opnames voor De rommelpot klaar waren, voegde accordeoniste Sadhu Bolland zich bij de groep. Ze voegde haar instrument toe aan een aantal nummers en we namen één nummer op wat zij uitkoos. Voor Janine was de CD meteen een afscheid, na tien jaar. (Ik heb de draad met Janine enkele jaren later weer opgepakt en we spelen sindsdien eens in de zoveel tijd samen in Lanterlu).

Eric, Doortje, Sadhu en ikzelf hebben vijf jaar lang Windvlaag de vorm gegeven die steeds hechter muzikaal samenspel bracht. We maakten nog twee cd’s: Vierkracht en Laatste editie. Op de laatsgenoemde CD is ook Carolijn Terwindt te horen op viool, die ruim een jaar als vijfde groepslid fungeerde. Toen bleek in 2005 de koek op. Sadhu en Eric besloten Taxidia op te richten en Doortje en ik startten een nieuwe groep die de naam ’t Gevolg kreeg.

Voor Stormwind op zee maakte ik de tekst en de melodie. Het wordt gevolgd door de traditional Lord Inchquin. Ik schreef de tekst oorspronkelijk op een melodie die Eric schreef. Ik vond de tekst die hij had gemaakt niet zo aansprekend. Maar Eric wilde liever vasthouden aan zijn eigen tekst. Toen heb ik ook maar zelf muziek bij mijn tekst gemaakt. Het is te vinden op de CD Vierkracht.

Op Laatste editie staan twee nummers waarbij ik bij een bestaande tekst een melodie maakte:

Amsterdamse nacht is een gedicht uit 1774 van de Diemense chirurgijn Anthony van Ingen. De wat liederlijke tekst sprak me erg aan. Ik bewerkte ‘m enigszins en bedacht het wijsje. Het arrangement is van Eric en de solo op accordeon heeft Sadhu bedacht.
Kleine ballade der Zuiderzeevissers is een gedicht van Ab Visser, vlak voordat het IJsselmeer ontstond. Weemoed en harde werkelijkheid. Sadhu en Doortje vonden de gitaarbegeleiding die ik had bedacht – en die prachtig werd ondersteund door Eric’s gitaarpartij – zo mooi dat ze vonden dat zij er niets aan hoefden toe te voegen. Zo staat het dus ook op de CD.

Ik vond via internet een opname van Anton Greefkes die ook muziek heeft gemaakt bij hetzelfde gedicht. Ik prefereer mijn eigen versie.

Het Spinsterlied had ik ook graag opgenomen voor Laatste editie, maar de keus viel uiteindelijk op het vergelijkbare Pieronella. Het arrangement van de zangstemmen is van Doortje en ik vind de twee laatste coupletten behoren tot het mooiste wat Windvlaag heeft gedaan. De opname is gemaakt in het Amsterdamse Polanentheater door Tijl Schroevers, de broer van Doortje. We hadden het idee om er een live-cd van te maken, maar waren niet tevreden over het algehele eindresultaat.

Scroll naar boven