Zelfportret – muziek

hans-van-deelen-een-zelfportret-in-liedjes-vkDe 10-inch vinylplaat Een zelfportret in liedjes bevat 8 nummers. Hieronder zijn alle nummers te beluisteren en van elk nummer is ook een beschrijving toegevoegd. De liedteksten vindt u op een aparte pagina.

De plaat kost slechts € 7,95. Stuur een e-mail naar en u ontvangt alle details.

1. De bende van de bruine kroeg

(Ernst van Altena/Ronnie Potsdammer)

De naam Ronnie Potsdammer (1922 – 1994) kwam ik voor het eerst tegen in de in 2003 verschenen biografie van folkicoon Cobi Schreijer. Ik ging op zoek naar muziek van hem, en het kostte behoorlijk wat moeite geluidsmateriaal te vinden. Maar het geduld werd beloond en ik raakte geïntrigeerd door ’s mans liedjes. Dit nummer heeft hij zelf nooit uitgebracht. Het is te vinden op de in 1974 uitgebrachte lp Kwartetten van de Vlaamse zangeres Della Bossiers. En tevens op de enige lp die Ernst van Altena ooit heeft gemaakt. Voor New Folk Sounds schreef ik een uitbreid artikel over Ronnie Potsdammer, wat een enthousiaste reactie opleverde van zijn weduwe. Het stuk is nog steeds online te vinden.


2. Verandering

(Phil Ochs, Nederlandse tekst Hans van Deelen)

Beter laat dan nooit. Pas zo’n 25 jaar nadat de Amerikaanse ’topical singer’ Phil Ochs (1940 – 1976) overleed, leerde ik zijn muziek kennen. Treffende teksten op rijke melodieën. Ik wilde graag Nederlandse vertalingen van hem zingen, maar kwam er na enig speurwerk achter dat er niet meer was dan het door Ernst van Altena vertaalde en door Corry Brokken gezongen Op het geluk na (There but for fortune) en het door Cobi Schreijer vertaalde Veranderingen (Changes). Cobi’s vertaling sprak me echter niet zo aan, en aangemoedigd door Anna-Karina besloot ik zelf een poging te wagen.

3. Café zonder naam

(Wannes van de Velde)

De grote man van het Vlaamse volkslied, muzikaal hoeder van heden en verleden (1937 – 2008). Die verdient natuurlijk ook een eerbetoon. Café zonder naam heeft een surrealistische tekst, die desondanks dicht bij de grond blijft. Toch is mijn relatie met Wannes niet zonder smet, want ooit tijdens een optreden van hem in (toen nog mijn woonplaats) Roosendaal, vroeg ik hem ietwat geïrriteerd of hij – na een aantal onschuldige liedjes – niet ‘wat politieks’ kon spelen. Het resulteerde erin dat hij besloot die avond geen toegift te geven.

4. Dans om de bom

(Cornelis Vreeswijk, derde couplet Hans van Deelen)

De liederen van Cornelis Vreeswijk (1937 – 1987) blijven me enorm aanspreken. Ik speel ze ook erg graag zelf. Toen ik Dans om de bom een keer speelde voor Anna-Karina, zei ze na afloop van het nummer dat het jammer was dat het zo kort duurde. Kon ik er niet een couplet bij maken? Een uitdaging, maar gewoon aan de slag gegaan. Ik ben niet ontevreden…

5. Helena

(Hugo Raspoet)

In de uitverkoopbak van platenwinkel Bilbo in Brugge (ondertussen opgedoekt) vond ik voor € 1,00 een cd van de mij tot dan toe onbekende zanger/gitarist Hugo Raspoet. Als ik ooit een geslaagde blinde aankoop heb gedaan, dan is het deze wel. Eén van de pioniers van de Vlaamse kleinkunst en wat mij betreft de meest vooraanstaande. Helena heeft een plaats gekregen in de ‘Eregalerij van de Vlaamse klassiekers’. Maar in Nederland is het tot op heden een tamelijk onbekend lied.

6. Blank, zwart, of tussenin

(Big Bill Broonzy/Jaap van de Merwe, bewerking Hans van Deelen)

In het begin van mijn muzikale leven probeerde ik zoveel mogelijk muzikale invloeden op te zuigen. Voor een dosis blues zorgde Toon van Dodewaard, alias McAnthony. Via hem leerde ik Big Bill Broonzy kennen, voor mij de perfecte brug tussen folk en blues. Het nummer van Broonzy dat Toon steevast op het repertoire had staan was Black, brown & white. Ik leende het graag van hem. Pas veel later ontdekte ik dat Jaap van der Merwe voor zijn radioprogramma ’t Oproer kraait een vertaling ervan had gemaakt. Omdat sommige woorden wat gedateerd klonken, heb ik de tekst hier en daar wat aangepast.

7. Kleine ballade der zuiderzeevissers

(Ab Visser, muziek Hans van Deelen)

Het is raar, ik ben tenslotte geboren op ‘het zand’, maar water en zee spreken me in liedteksten enorm aan. Nadat ik eerder het lied Stormwind op zee had geschreven voor mijn toenmalige folkgroep Windvlaag, besloot ik muziek te maken bij een gedicht van Ab Visser, dat ik in een bundeltje was tegengekomen. Het gaat over de Zuiderzee, vlak voordat de Afsluitdijk geopend zou worden. De opname van Windvlaag van het nummer heeft me nooit helemaal bevredigd. Vandaar deze reprise.

8. Ierse ballade

(Tom Lehrer, Nederlandse tekst Hans van Deelen)

Hier kwamen twee wegen samen. Op internet circuleerde een vage opname van Cornelis Vreeswijk, waarop hij het nooit op plaat verschenen nummer Het was een heel lugubere griet ten gehore bracht. Dat bleek oorspronkelijk van de Amerikaanse satirische zanger/pianist Tom Lehrer te zijn. En laat nou Ronnie Potsdammer in 1966 een lp hebben gemaakt met twaalf vertalingen van Lehrer. Maar een interpretatie van The Irish ballad was daar niet bij. Ontevreden met de Vreeswijk-uitvoering en gesterkt door het Potsdammer-initiatief, ging ik aan de slag met pen en papier.

Scroll naar boven